Ben çocukluðumu özledim, 13 Yaþýmdan önceki yýllarýmý, O zaman gülüþlerim bile bir baþkaydý, Ýþte o gülüþleri ve çocukluðumu çok özledim, Babamýn bozuk paralarý havaya atýþýný, Sonra biz 3 kardeþ o paralarý, Yerlerden toplamlamalarýmýzý çok özledim, Düþtüðümde annemle babamýn kanayan, Yaramý öperek iyileþtirmesini, Sonra babamýn masallar anlatmalarýný, Ve ben o masallarý dinlerken, Hayallere dalýp mutluluk, Ülkelerine gidiþlerimi çok özledim, Babamýn bizi sinemaya götürmelerini, O sinemada babamýn kucaðýnda filmi, Ýzlerken uyuya kalýþlarýmý, Kýsaca ben çocukluðumu çok özledim, 13 yaþýmdan önceki yýllarýmý, Çünkü sonrasýnda hayatýn acý gerçekleriyle, Karþýlaþmalarým var sadece, Oysa babam bana mutluluk masallarýný, Anlatacaðýna hayatýn acý gerçeklerini anlatsaydý, Þimdi yüreðim hiç bu kadar acýmaz dý, Hem o çocukluk yýllarýmý kaybettim, Hemde acýmasýz hayata karþý kendimi, Þimdimi hala hayatla mücadele ediyorum, Ve diyorum ki hayata inat dola devam, Yenilmedim ve asla pes edip yenilmiycem....
Hayriye Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayriye Aydoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.