sokak þarkýlarýna yazýlýyor geçmiþimiz
ve þiirimiz ölüyor sokakta
infilak ediyor çocuklarýmýzýn organlarý anne yüzlerinde
kelimelerimiz kirli
ellerimiz kokuþmuþ
içimiz dýþýmýza akýyor bulanýk
ve karýþýyor aðýt aðýt akan nehirlere...
þehirler bir isimden ibaret
kaldýrýrsan çitleri son bulacak savaþlar
yorgun baðrýmýzda vahþetin kýrmýzý gülleri
La Fontaine’ den masallar
ve Dede Korkut hikayeleri
hepsi, hepsi kaybediyor hükmünü
hükümsüzlüðün içinde...
kendime bakamýyorum aynada
yüzüm seri cinayetler defteri
içim oðul oðul aðlýyor
dýþým Küpeli Kýz gibi salýnmak isterken...
bir kadýn dört erkeðe yazýlýyor resmi kayýtlarda
ki peþkeþ çekiliyorken
gayrý resmi hasýlatýn tam ortasýnda...
aþk her þeye raðmen var mý?
yaþýyor mu?
elim yüreðimin üstünde
dinliyorum sesini
pýt pýt pýt...
12:00/ 30.07.2014/ Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.