SANA DAİR
Kýrýlgan bir çocuk yüzüyüm sadece
Sensizliðin getirdiði
Hüzünle dolduruyorum kadehimi
Ve her gece
Hasretinle öleceðimi düþünüyorum
Biliyorum
Seni özlüyorum
Ama anlýyorum ki
Hiç kimse özlemden ölmüyor
Ve ben
Bunu anlar anlamaz
Seni duvarlarýma gömüyorum
Resimlerini ters çeviriyor
Gözlerimde ki sana ait olan bakýþlarýmý
Tavana deðil
Karþýmda ki duvara gömüyorum
Belki her an düþebilir endiþesi var
Bakýþlarýnýn yüreðime
Oysa seni gömdüðüm duvarda
Hala sana hasret yaþýyorum
Hasretliðinle yok oluyorum günden güne
Senle yürümek isteyip de
Yürüyemediðim yollarý görmez gözüm
Baþýnda taç diye düþlediðim
Beyaz, masum papatyalarý sevmez oldum artýk
Önceleri senin adýnda bir çocuk görünce
Dayanamaz saatlerce severdim
Þimdi geride kaldý tüm sevmelerim
Tabelalarda ki ismin bir þey ifade etmiyor bana
Artýk kýrýlgan þiirlerde yazmam
Kavuþturma þarklarý da dinlemem
Sana dair ne varsa
Ateþe verip
Küllerini okyanusa býrakýyorum
Yitirilmiþ bir aþkýn külleridir onlar
Nereye gideceklerini biliyorlardýr
Ama bir daha bir araya gelmezler
Çünkü o düþleri
O umutlarý
O güzelim aþký periþan ettin
Artýk o aþkýn umudu kalmamýþtýr
Düþleri kalmamýþtýr
Her biri birine sýrtýný dönmüþ
Dönülmez bir yolcuða çýkmýþtýr
Artýk gölgesi vardýr bir tek bu aþkýn
Geceler boyu yalnýzlýðýma eþlik eden
Sokak lambalarýnýn
Tiz ýþýðýnda
Hayalini oturturken yanýma
Eski bir bankýn üstüne
Sana türküler mýrýldanýrken
Hafif baþýný omzuma
Dayadýðýn gölgen durur o parkta
Ve ben hala hayalinle otururum o parkta
Ama artýk
Sen yoksun ya hani
Hani bir daha olmayacaðým dedin ya
Bende küstüm hayaline
Bir tek gölgesi kalsýn bana yeter
O gece lambasýnýn altýnda
Paslý bankýn üstündeki masum gölgen kalsýn yeter
Ben artýk seni istemiyorum çünkü
Biliyorum ki aþkýmýn gölgesi yeter bana….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.