]Yalan olan yýllardan, bu günlere gelirken, Hep zevk sefa sürdüm’ de, yazýk ettim kendime. Buna raðmen gülmüyor, gülen yüzüm gülerken, Boþa geçmiþ þu ömrüm, yýllar yýlý meðerse.
Yazýk olmuþ demek’ ki, gelip geçen yýllara Deli gönlüm severken, karlar yaðmýþ daðlara. Hazan oldu þu gönlüm, ne yaptýysam yýllarca, Boþa geçmiþ þu ömrüm, yýllar yýlý meðerse.
Sonra çýkar dediler, Karaman’ýn koyunu, Sarhoþ oldum çok zaman bulamadým yolumu, Ölsem derim ben artýk, gelin vurun boynumu, Boþa geçmiþ þu ömrüm, yýllar yýlý meðerse.
Divaneyim yolumda, topal aksak giderken, Böyle olmak var’ mýydý, þu yaþýmda erkenden Meðer her þey yalanmýþ, dolu, dolu yaþarken, Boþa geçmiþ þu ömrüm, yýllar yýlý meðerse.
Kul Yüksel’im þu ben de, ben bilirim halimi, Yaðmur yaðdý gökten’ de sele verdim kendimi. Taþtan taþa çarptým’ da, yýkamadým bendimi, Boþa geçmiþ þu ömrüm, yýllar yýlý meðerse.
26 Temmuz 2014-07-26 Ahmet Yüksel Þanlý er Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.