ÇOKTAN GEÇTİM

Körelmedim, köreltildim
Suçlamadým, yargýlandým
Tenezzül dahi etmedim yalana
Ne varsa gücümün yetmediði
Toparladým daðýnýk kalbimi
El verdim en içten duygularla,
Çoktan geçtim kendimden
Geçemediðim onca insana raðmen.

Kanýksadým olmazýn olurunu
Sorgulamadým bir kez dahi
Yanlýþ mý doðru mu…
Bilindik bir benim
Bilip bilmediðin var olan tüm yetim.
Körelmiþim bir kez
Eriþilmez benliðim…

Yine bildiðini okuyor cümle âlem
Ola ki tökezlesen
Þafak vaktidir dualar dilden dökülen.
Umarsýz bir o kadar yalnýz
Fütursuz belki de yerli yersiz.
Islandým saðanakta
Kol kanat gerdim kime inandýmsa.

Ýstifledim ne var ne yoksa
Bir yanda adýmý çaðýran hayaletler
Bir yanda anlamsýz sorular
Ýçten içe yanký bulan.
Ne yoksunluk ne de mahkûmiyet
Olsa olsa bir dirhem huzur
Bir de kýrýk düþler.
Hayra alamet þu gördüðüm rüya
Uzun ve seyrelmiþ bir yol
Çepeçevre sarýlý muðlâk yarýnlarla…


Sosyal Medyada Paylaşın: