… AYRILIK AŞKA YAKIN YAŞIYORDU…

ayrýlýk aþka yakýn yaþýyordu
ýslak ýslak düþüyordu maviler gölgelere
cebimde mavinin sýrrý
yüreðimde yokluðuna alýnmýþ tek kiþilik bir bilet
yeni yetme bir yalnýzlýðýn hakkýný veremiyorum
terk edemiyorum izini sürdüðüm aþkýný
uzak kaldým teninden
uyumalýyým
gölgem cirit atýyor sokaklarýnda
kasabamýn tenhalýðýnda düþüyorum ayrýlýðýmýzýn yollarýna
ýþýklar sönüyor, kör oluyor uykularým
zihnimin en boþ hücrelerinde tutuþuyorum
kapýsýz odalarýmda bitiyorum Kerem gibi
gem vurmadan,
korkularýmý ve heyecanlarýmý ,býrakýyorum bahçene
en mavi gözyaþlarýmý ayrýlýða ýsmarlýyorum
gidiþine susuyorum
gelsen ,horona durur kelimeler
fermuarý indirilir cümlelerimin
bu þehre fazlalýðým var
huzura indirgenmiþ bir dinginlik bekliyorum
þimdi bu kentin yanýndan gelip geçen
otoban gibiyim
silindir geçmiþ sanki üzerimden
mavi kalmadý,tükendi
içinde saklanabileceðim…
aklýmýn zamanýndan sildim
hüzünlerime gömdüm
seni….
…
meðer ne çok sevmiþim seni
ama
ayrýlýk aþka yakýn yaþýyormuþ

süleyman altunbaþ....bafra...25.07.2014...saat:01:20