Soluk ýþýllar altýnda soluk alýyor sokaklar Issýz ve sakin Uykuya dalmýþ insanlar. Baktým, Ta uzaktan görünüyor, bir köyün ýþýklarý Siyahlara bürünmüþ daðlarý Ormanlarý Yýldýz yaðmuru altýnda, Hepsi sessizlik ve sükûnet içinde uyumakta..
Benim bildiðim köylerde Boynunda çivili meresler olan köpekler havlardý geceleri Ve idare lambalarýnýn ýþýklarý sýzardý kerpiç evlerin pencerelerden Ve sohbetler edilirdi, Tezek kokan, alev saçan ocaklarýn baþlarýnda Radyolardan arkasý yarýnlar dinlenirdi her haberden sonra Ne televizyon vardý ne bir elektrik. Þimdi olduðu gibi Ne de evlerde içme suyu vardý. Çað atladýk, bizler anlaþýlan Çað. Çað atlamayý atladýk’ da, Ne yazýk, hepimiz kapanýr olduk evlerimize Dost sohbetleri yok, komþuluk yok bulunduðumuz yerlerde, Çekilir olduk her gece, hepimiz kendi köþemize.
Ahmet Yüksel Þanlý er 23 Temmuz 2014-07-23 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.