Bu gönlüm gününü gün etmek ister,
Vuslatým yakýndýr eðlenme gönül.
Hevesler peþinde dün etmek ister,
Nizâma gel çabuk, beylenme gönül.
Muhabbet güzeldir, eminim hoþtur,
Ordan, burdan salla ver gazý çoþtur!
O Hakk’tan gayrisi ve lâkin boþtur,
Lafta kanatlanýp tüylenme gönül.
Hiç ayak sürüme, Rukû’ya eðil,
Sadece Hakk’ý bil, nefsini deðil.
Ey heveskâr nefis önümden çekil,
Koy baþý secdeye, söylenme gönül!
Sana boþ söylemem, koru deðeri,
Çalsalar haberin, olmaz semeri.
Baðlamýþ gözünü Garb’ýn kemeri,
Kandýrýrlar seni, huylanma gönül.
Bilirim istersin yenmek düþmaný,
Hazýrla kendini, yap vuruþmaný.
Kolla, kolaçan et, bekle boþ âný,
Karanlýk gecede ay’lanma gönül.
Lale dedi:"Sözün tut",tutman gerek,
Gel, nefsi beraber yerlere serek.
Yapmazsan, rýzâdan kalýrsýn ýrak,
Öteki tarafta "vay!" lanma gönül!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.