(gördüðünü, bildiðini, hissettiðini anlatmak kadar, yaþadýðýný yazmak ya da yazamamak…)
.....
/öyle duygular vardýr ki canýmýn içi, þiirlerin bile eriþemeyeceði kadar yüksek ve içinde kaybolacaklarý kadar derin olur. bu duygular için þiir yazmak, imkansýz deðil ama çok zordur/
…, aþk/burasý bir nehir boyudur,
bilmediðimiz yaþamlara giden bütün yollarýn kavþak noktasý burasý açýlmamýþ yüreklerdeki odalarýmýzýn, kilidi kýrýk kapýsý. þu karþýndaki oda benimdir mesela, onun karþýsýndaki senin aradan bir nehir akar damar-damar, akar masmavi, dolu dizgin. aktýðý deniz benim denizim, rengi senin rengin…
..,
/iþin kolayýnda ve sessiz bir zamandayýz þiir yok biz varýz, bak gözlerime, tut elimi. bir kedi yavrusu gibi gelmiþim parmak ucuna sen de bir þans böceði olmuþ ve konmuþsun, omuz baþýma/
…, masumiyet/bu nehrin ýssýz boylarýnda,
ilk öpüþ gibi aksýn köpüklü sular, yudum-yudum serinleyelim söðüt nasýl sarýlýr suya düþen dallarýna, çýrýlçýplak seyredelim. hiç yaðmamýþ döller yaðsýn yaðmur-yaðmur, alýn yazýmýza biz gebe kalalým bize, fýrtýna þiddetinde ve özgürlük tadýnda. ama asla aðlamayalým, hani doðarken aðlanýrmýþ ya… ..,
/oysa bugün þiir yazacaktýk birbirimize ama bilemedik, nerden baþlayacaðýmýzý. binlerce þiir akýp geçerken, nehir gibi içimizden bizim hecelerimiz suya, suskun yapraklar gibi döküldü dilimizden/
…, ve umut/þimdi yürüyoruz nehrin içinden,
güneþin batacak bir yer bulamadýðý, uçsuz-bucaksýz bir yol bu kuru otlarý yakýyoruz içimizde, yürürken açýk denizlere doðru. iki yanýmýz aþkýn felsefe ormaný, dallarýnda tadýlmamýþ meyveler her adýmda bin küfür armaðanla anýlýyor, bizsiz geçen seneler. iþte þimdilik sadece bu canýmýn içi, yazýlabilse daha neler var neler…
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.