Sevince ancak güzel olur çöller be gülüm...

yaktýðýn ateþin külleri toz olup da karýþtý
þu aðlayan gözlerime
kan kusuyorum bak bana yasaklý olduðun gecede
yüksündüm bir bilmeceye çözmesen de
geçer de gider be gülüm
hem kel hem foduldur ezelden beri bu sine
ve de bu nefesim
her acýnýn musibeti çýkmaz içimden
her geçiþinde kahroluyor sana müptelâ yüreðim

kahýr deryasý da verdiðin elemin ateþini söndürecek
bir çarem de kalmadý içimde
tek em’im yokluðun da ölüm
seni benden alacak bir kostak da olamayacaðý gibi
varlýðýný kovacak
bir dirhem derman da kalmadý bende be gülüm

katmerli sevdalarýn cehennemimsi gönül çöllerinde
erken yol alanlardan say beni
kavruk bir çöküþün yere debelenmiþ halinde kývrýlmýþken
kývrak bir endamýn siluetine dalmýþ da gitmiþ þu gönlüm

geç kalmadýk sona daha erken
tutkularýmýn hücresidir bu canhýraþ haykýrýþlar
geri sapýlmaz bir kavþaktayým þu an be gülüm

haddini bilip utanmanýn son çaresindeyim inan
sýlasýndan kopuk bir yolun yolcusuyum be gülüm
ve emri vaki zamanýn kucaðýnda harcananlardaným
öksüz ve yetim kalmýþken ömrüm
aslýna varamamýþ bir vuslatýn hasretinin gurbetinde kaldým

uzatma artýk
ölümse ölüm
haydi gelip de musalla taþýma
bari geç olmadan saf tut þu garibin arkasýn da be gülüm...



(23.07.2014) AZAP…...





Sosyal Medyada Paylaşın: