Tütsüledim gel geç anýlarý Gömdüm topraðýn en dibine Buðulu gözlerim esir oldu O savruk düþler sonunda erdi keramete.
Bir kere büyülenmiþim Bin kez esir olmuþum gizemin pýrýltýsýnda Saz olmuþum söz olmuþum Diyar diyar gezmiþim de nafile Söz vermiþim de yitip gitmiþim Kahrolsam da susmuþum.
Suçtu sevmek Suçlu idi düþünceler Bunlar senin neyine gerek. Yavuklusuyum kara kýþýn Suskunum gölgesinde canhýraþ telaþlarýn.
Mümkün mü karýþmak yoksunluðuna Günah mý unutmak Bata çýka ve tutsak. Nasýl bir izahatý varsa varlýksýz kayýplarýn Kolaysa vazgeç ne varsa yandýðýn Sanma ki gel geçtir bu efkârým.
Dizginledim set vuran düþün geçleri Savurdum attým can yakan tüm i mgeleri Fýtratýmda var, inkâr edemem Yana yakýla dönerim eksenimde Bir kez daha, son defa Terk ettim o çelimsiz düþleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.