Helal Kalsın

Tenin haram olduðu kadar bana,
Yazdýðým sözler helâl kalsýn sana.
Ve Mecnun’ca seviyorsam karþýlýksýz,
Bil ki Leyla’m olmayý hak ettiðindendir.

Çöl kadar susuz ve kýzgýným gittiðinden beri,
Özüme dokunan serabýný affetmem yakarým.
Har’da yüreðim kor alevlerle Vezüv gibi hararetli,
Girmek isteyeni cesaretiyle tebrik bedeniyle kül ederim.

Aklýn okyanusuna zemzemce akan billur damlayým,
Düþen boðulur sevdama zehirlenir edebince.
Ormanlarýn yeþilince üstü saðanaklý bakir sevdamýn,
Çýkamaz kaybolursun kuytusunda gelirsen istekli.

Oysa Aysberg buzulunca öyle uzaðým ki sana,
Yaklaþaný donduracak kadar soðudum hayattan.
Ayrýlýðýn hududuna ikametçe kol gezen,
Ýblisin kervanýna saldýrmaya yemin ettim.

Aþk bulmaksa bizdeki saklý cenneti feda caným,
Yeter ki aðlatmasýn cüzzamlý þarkýlar.
Aðlatmasýn ucu kýrýk kalemin aþk þiirleri,
Beti benzi solmuþ nasýrlý ellerden dökülürken.


Yüreðim dillendirmese de aþikâr zikredebilmeli,
Tanrýnýn seccadesinde baþýn kaldýrmadan her daim.
Ansýzýn çýksanda bir hazan mevsiminde karþýma,
Ýllâki pas tutmuþtur yýkanýr çeperleri kalbinin.

Kapým aralýk sana en güz/elinden,
Sonbaharý es geçip ilkba/harlara çevirendin soluk yaþamýmý.
Ki sen bir Aðrý gibi bedenimde kol gezenken,
Bir Süphanâllahla Us’umu fethedendin dilime dolanan.

Not: Gonca Aydemir þiirlerinden esinlenmiþtir.

Sosyal Medyada Paylaşın: