bilirsin hep hiçlik tarafýndan tutardým hayatý ölü zamanlarýn ruhumu vuran hüznüyle mevsimler eskirdi soðuyan avuçlarýmda bir ben solardým güzün hazin rengine dalýndan düþerdi bir yaprak ve ben benden kopardým kopardým kopardým kopardým.
ben ki solgun günbatýmlarýndan gelirdim dili yoktu aþkýn ve biz konuþmazdýk bir yaným hep yarým kalýrdý
yarým kalýrdý her þey kurduðum tümce dinlediðim þarký dilimde ki beste sevdiðim aþk yarým kalýrdý yürek orta yerde ve hep bir daha bir daha yandýkça tutunurdum aþka yüreðim kalýrdý alevli bir gül yangýnýnda öylece yanmaya ölürdüm kolay deðildi sevgili seni unutmak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
agiri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.