Hüzünlü Geceler.

Bu nasýl dünya dostlar
Durdu mu, dünüyor mu fark edilmiyor?
Güneþ gurupta o bilindik akþamlar
Dop dolu karanlýklariyla yine gece geliyor.

Aci bir göz yaþý gibi
Bedenim; neden? böyle soðuyor...
Ölüler süzülüyor, kaskatý gövdemi
Uzayip gidiyor gece uykum gelmiyor.

Atýlýrým! Gecenin görünmez dibi,
Elim’i kolum’u böyle kim baðliyor?
Dipsiz kara delikler gibi,
Bitimsiz gecelerin sonu gelmiyor.

Yeter, yeter gönlüm; artýk doymuþum
Þafaða, güne,yýldýzlara; hepsi aci veriyor
Aþkýn kederi dolmuþ içime sarhoþum
Hüzünlü gecelerin sonu gelmiyor.

Bana ne yýldýzlardan; hepsi boþ, aci dipsiz
Yarýlsýn artýk gece sabrým daraliyor.
Gönlüm darmadaðýn ve de sahipsiz
Bu sonsuz gecelerin sonu gelmiyor...


Sosyal Medyada Paylaşın: