Sürülmemiþ saçlarýna aþkýn ýslak elleri, Görülmemiþ teninde aþkýn nemli izi, Duyulmamýþ evinde aþkýn tatlý sesi. Gezilmemiþ gizli yerleri, gezilmemiþti.
Þimdi geziliyor, görülüyor, sürülüyor. Aþkýn sesi bakir ormanlar gibi olan Evini ýslak çýðlýklarla nemlendiriyor. O artýk üzerinden aþk giysisini hiç çýkarmýyor.
Geceleri aþk gözlerini arzuyla açýyor Ve ona bakýyor baygýn baygýn saatlerce. Sesleniyor adýný bir oh çekerek. Yaklaþýp dokunuyor tenine binbir istekle. Evinde kendinden geçmiþ raks ediyor, Ev aþkla baþtan ayaða yýkanana dek.
Sunakta yeniden sunulana dek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UğurÜnen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.