KİMLİKSİZ AŞKLARIN YORGUN SAVAŞCISI HOŞÇAKAL
Gökyüzünün hüngür hüngür aðladýðý bir gündü
Ýp gibi sicim sicim döküyordu gözyaþlarýný
Mazinin hazin kareleri geçerken gözümün önünden
Çýkýverdin karþýma resimlerden fýrlar gibi…
Kalakaldýk öylece
þaþkýnca buluþurken gözler
Damarlardan akan kan hýzla yol alýp
Ölçümü yapýlamayan bir nabza ev sahipliði yapýyordu.
Biz deðildik konuþan, yüreklerimizin sesiydi
Fýsýltýyla karýþan yaðmur sularýna artýk…
Biliyor musun,
Yorgun sevdalarýn yansýmasý var artýk, deniz gözlerinde
Zincirleri kýran hercai gönlünün
kirli ayak izlerini de görebiliyorum yüreðinde.
Kâhin gibi yaþanmýþlýklarýnýn kehânetlerini sayarken
Bir yandan da hayallerinin katili
zehri kusuyor çatlayan dudaklarýn.
Altýn sarýsý saçlarýný da, kar beyazý tenini de
Soldurmuþ arsýz yýllar.
Bir zamanlar þifa umularak tutulan ellerinde nasýrlarla dolmuþ,
Seni dörtnala aþka koþturan ayaklarýnda taþýyamaz olmuþ,
yýlgýn bedenini
Bayram sevinci taþýyan gülücüklerinde uðramaz olmuþlar semtine…
Görüyorum ki,
yýkýlýnca yüreðinin rahlesi Kurumuþ dallara benzermiþ insan.
Bakma bana öyle imrenir gibi n’olur
Yok aslýnda benimde senden pek farkým
Sadece, Ne senden önce, ne senden sonra
Yalnýz kalmadým ki ben bu bedende.
Hep beþ kiþi yaþýyoruz biz ayný evde
Dört soðuk sarý duvarým ve ben
Ben anlatýrým, onlar inleyerek dinler
Onlar anlatýrlar bende sessizce aðlarým bir köþede.
Sen; yaþayamadýklarýmýn vebâli
Ve suskunluklarýmýn asi hýçkýrýklarýydýn.
Kaderde, hayatýn bir menzilinde kesiþmekte varmýþ bak yýllardan sonra.
gönlüm kýrgýn, yüreðim yorgun
ve
kýþým yakýn olsa da, sen hâlâ aþkýn kýblesisin benim yolumda
kimliksiz aþklarýn yorgun savaþçýsý…
hoþça kal…
Þafaknur YALÇIN
Þiirime ses ve nefes olan sn.Mehmet Öksüzer beye teþekkür ve saygýlarýmla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
şafaknur yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.