YILDIZLARA KUCAK AÇMAYA GİDİYORUM

Dünü de yoktu bu sevdanýn, yarýný da yok
var olan tek þey :
bugün açýlan yaranýn topraða dek sürecek
kanamasý sadece…
ya hak etmedim bu sevdayý,
yada hakkýný veremedim, kim bilir!
gidiyorum þimdi
yere düþen kar tanesi gibi yüreðim
þarkýlar, þiirler sende kalsýn
kýsýr cesaretin doðum yapsýn
deniz gözlerinde de sevdiðin yüzsün
hüzünlerimi de topladým ben
ve
sende kalan ne varsa bana ait…
Güneþi de al, baharlarý da
karanlýklar, kýþlar benim olsun
gidiyorum !
odalar dolusu yalnýzlýðýmla
evren yükü yorgunluðumla
ayak altýnda çiðnenen gururumla...
yalan dökülen dudaklarýný silerek
sen olmayan seni sana emanet ederek
veda etmeden gidiyorum!
yaðmurlarla ýslanan yangýmý söndürmeye,
saçlarýmla gözyaþýmý silmeye,
baharsýz mevsimlerde açmaya
gidiyorum !
gözlerimle nefes alabileceðim
bâkir kaldýrýmlara ayak izlerimi býrakmaya…
Güneþe veda etsem bile
yýldýzlara kucak açmaya gidiyorum.

Þafaknur YALÇIN












Sosyal Medyada Paylaşın: