Damlalar...
Düþman oldu yelkovana umutsuzca saatler
Zaman isimli cellat saniyeleri lime lime ederken
Anýlar mezarlýðýna düþüp kalýyor hayaller
Gözpýnarlarýnda damlalar maziye isyan ederken…
Hýçkýrýklar týkanýp durur boðazýnda insanýn
Nefesler anlamýný yitirirken birer birer
Takvim yapraklarý þahidi oluyorken hüsranýn
Gözpýnarlarýnda damlalar birikir birer birer…
Bilsek bile faydasý yok zamanýn geçiþini
Frenleri laf dinlemez dakikalar ölürken
Baþýboþ býrakýlýr tik-taklar bitirirler iþini
Gözpýnarlarýnda damlalar birer birer kururken…
Aðlamak faydasýzdýr zamanýn kulaklarý saðýr
Öðütüp duruyorken hayatýn an’larýný
Ýstersen avazýn çýktýðý kadar boþluða baðýr
Gözpýnarlarýnda damlalar akýtýr kanlarýný…
Boþuna heveslenme eski resimler renklenmez artýk
Bulutlar bile ölmüþler bak; eski bulutlar deðil
Yaðmur yine ýslatýr eski damlalar gibi artýk
Gözpýnarlarýnda damlalar sevinç damlasý deðil…
Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.