Ah sevgili Bir bilsen içimdeki sensizliði Sen giderken yere düþtü yüreðim Cam kýrýklarý gibi saçýldý dört bir yana Bu þehir ki adýný senden almýþtý Tüm sevda sokaklarýnda biz vardýk Bizim þarkýlarýmýz çalardý her kaldýrýmda Þimdi gidiþine kan tükürüyor sokaklar Sen bilmesen de...
Vedasýz bir gidiþe sýðdýrdýn aþkýmýzý Çýrpýnýþlarým ayak seslerine karýþýrken Adýmladýn ardýna bile bakmadan Adýn boðazýma düðümlendi haykýramadým Yýkýldým ömrüme biçtiðin bu ihanete Þimdi gidiþine aðlýyor gözlerim Sen bilmesen de...
Senden sonrasý olmadý inan Odamýn perdelerini sýkýca kapadým Gün ýþýðýna düþmaným Dört duvar arasýnda yaþarým yine Sen gününü gün ederken Ben mutsuzluðun resmini çizerim avuçlarýma Yüreðim siyahlarý kuþanýrken bedenime Uzak þehirleri seçerim düþlerime Sen bilmesen de...
Sen giderken yüreðimi de götürdün Yokluðun ölüm kustu duvarlarýma Ruhumun uzaklaþtýðýný hissediyorum Karabulutlar bedenimi sararken Ölümün soðukluðu tenimi iþgal ediyor Dilimde ertelenmiþ seni seviyorumlar kaldý Sen bilmesen de...
N@zlý HüzünYýldýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.