HOCALI’YA SELAM
Benim adým Hrant, deðil,
Ali, Veli,Ýsmail
Ermeni de deðilim çok þükür, Türk’üm öz be öz
Müslümaným da bin yýldýr elhamdülillah
Anadolu çocuðuyum katýksýz
Ýsmail olmasaydý adým ,
Ahmet, Mehmet, Muhammet olurdu
Ömer, Hasan, Hüseyin yahut Abdullah.
Hrant deðil…
Þirin görünmek için iki yüzlü dünyaya
Ermeniseverlik yarýþýna girmedim hiçbir zaman
Çünkü unutmadým henüz
Bin dokuz yüz doksan ikide, yirmi altý þubat günü
Kurþunlanan, diri diri yakýlan
Seksen üçü çocuk, altý yüz on üç caný
Unutmadým yavrusunu gazdan korumak için
Kendini siper eden kadýný
Mehemmet’i, Nevruz’u, Ali’yi,
Dünya unutsa da ben unutmadým Hocalý’yý.
Hrant’lar ölmesin tabi yaþasýn vatanýmda
Benim olduðu kadar bu vatan, Hrant’ýn da yurdu.
Fakat karýþtýrmamak gerekir birbirine
Sapla samaný, kuzuyla kurdu.
Hrant’lar ölmesin tabi, yaþasýn vatanýmda
Benim olduðu kadar bu vatan, Hrant’ýn da yurdu.
18/07/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.