BEN BÜYÜDÜM ARTIK ANNE
Ben büyüdüm artýk anne,
Yaþým kýrký çoktan geçti
Artýk, ebemkuþaðýndan renk tutan
Çamurdan at,araba, tabanca yapan
Kavga etmeyi beceremeyen
Küçük oðlun deðilim ben
Kaç kavgaya karýþtým ister istemez
Dünyanýn kaç bucak olduðunu ezberlettiler…
Acýnýn her halini hiç acýmadan
Hayat okulunda yaþayarak öðrettiler…
Ben büyüdüm artýk anne
Ýki çocuðum var benim de
Biri, adýný verdiðim kýzým, gözümün aydýnlýðý
Diðeri, benim yerime baðrýna oðlum diye basmak istediðin
Ben büyüdüm artýk anne,
Gece yarýlarýna kadar pencere önlerinde
Olur olmaz endiþelerle
Kendini harap edip, yollarýmý bekleme.
Üstüm açýlýr, üþürüm gece diye düþünme
Ýnsanýn yeter ki içi üþümesin
Baþýný yastýða huzur içinde koy
Ve ilk defa rahat uyu kendin için…
Bilirim, sen çok tedirgin uyursun
Duyarsýn en ufak bir týkýrtýyý
Ellerinle beslediðin , kediler, güvercinler
Hep hayalini kurduðun cennet yurdundan
Sana muþtu getirsinler…
09/07/2017 Ýsmail GÜÇTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.