AYAKLAR YÜZLER GİBİ MASKELENEMEZ
Babamla ilgili hatýralarým
Çok azdýr sayýca, hem de çok puslu
Ýkinci sýnýfýndaydým ilkokulun
Sanatçý isimleri verilmiyordu daha
Atatürk Ýlkokulu’ydu bu yüzden
Adý okulumuzun…
Kimsenin duyamayacaðý bir týkýrtýyla
Bir anne çocuðunu okþuyor gibi sanki
Kapýsý çalýndý sýnýfýmýzýn
Babam, kimseyi rahatsýz etmek istemeyen
Ürkek, tedirgin bir adamdý çünki
Öðretmenim zor duymuþtu bu sesi
Giriniz dedi en nazik edasýyla
Az sonra içeri köylü adýmlarýyla
Babam girdi.
Eskimiþ kasketini bir elinde tutarak,
Belli deðil ne zamandýr kapýda beklediði
Kusura kalma hocam, oðluma dýþarýda
Ýzin verin giydireyim þu çizmeleri.
Soðuktu, Dikmen Daðý’nda kar vardý
Ayaðýmda baharlýk bir ayakkabý
Rüzgar yalayarak taþ duvarlarý
Ýnsanýn ayaklarýnda konaklardý.
Ayaðýndan tanýrým ben insaný
Çehresinden, kýlýðýndan insan tam bilinemez
Doðrudur tespiti Faruk Nafiz’in
Doðrudur daðda gezen ayaklarýn düz caddede incindiði
Ayakkabýlar sýk sýk deðiþtirilse de
Ayaklar, yüzler gibi maskelenemez..
Ýsmail GÜÇTAÞ
10/07/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.