Ve
Bahtımız Karalı…
Münafýkça haller pirim yapýyor,
Acýmýz iç içe, sýralý deðil…
Halkýmýz Hak deyip, þerre tapýyor,
Umudumuz ölü, yaralý deðil…
Helali-haramý ayýrmaz olduk,
Masumu-mazlumu kayýrmaz olduk…
Ýslam’ýn aslýný duyurmaz olduk,
Hacýmýz-hocamýz, oralý deðil…
Emevi “Ýslam’ý” Hakk’ýn yolu mu,
Yoksa hurafe, þirk, riya dolu mu…
Arap aþký sardý Anadolu’mu,
Konuþan aðýzlar, buralý deðil…
Kuklalar ne borçlu, ne alacaklý,
Günah da, sevap da þuurda saklý…
Müslüman lüzumsuz sandýkça aklý,
Boþ yaþamak baki, süreli deðil…
Kimi gemicikte, villada yýðar,
Kiminin rüþveti kutuya sýðar…
Yalanlarýn hazýr müþterisi var,
Rezalet art arda, aralý deðil…
Yalaka takýmý gazý aksatmaz,
Ýktidar kaymaðý, balý yok satmaz…
Kimi avantasýz bir adým atmaz,
Kimi de gönüllü, paralý deðil…
Fitneden-fesattan iðrenebilsek…
Gerçekten doðru ne, eðri ne bilsek…
Vicdaný duymayý öðrenebilsek,
Bahtýmýz ak olur, karalý deðil…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.