yýllardýr yazýþtýk seviþtik bazý gizli oldu adý ister eþkereden tadý nasýl da alýþtýk deðil mi siz ve ben birbirimize
yaþlýca bir günümüzde miydi neydi hatýrlayýnýz ya da gençliðin tazecik bir günü müydü neydi duydunuz ki pýrr bana ölmüþ dedi biri duyar gibiyim sesinizi "hadi caným geç bunlarý ölmeden ölüm tellallýðý mý" derdiniz öfkelenirdiniz deðil mi ya da çöküp olduðunuz yere koca bir ah mý çekerdiniz
yakýþtýramaz insan sevgisine ölümü ne kadar benciliz deðil mi canýmýn içi siz farzediniz ki ben öldüm bir an için öylesine tattýrmak istedim size bu hiçliði
yeri mi þimdi gökyüzü mavi bahçeler çiçek dolu böcekler kelebekler ve kuþlar doðasý bu mu ruhunuzda ki sevginin yoksa bahçenizde ki güzellikleri mi bencilliðinizin
belli etmiyorsunuz þimdi neye yarar sevdiðiniz öldükten sonraki bencileyin sevginizi bencilliðiniz bile bir arar iki arar yavaþçýktan o da topraða gömmez mi kendini
farzediniz ki ben öldüm konuþunuz hadi bakayým konuþunuz ne düþünürsünüz ne derdiniz
27 ekim 2007-Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.