Bir Ben miyim Suçlu

çingene çengeli askýsýnda
bu gün
asýlý kaldý dilim aðzýmda
eðretiyim
þu günler sevgilim
gölgemde gizli bir sen var sanki
peþimdeki izci gibi gizlenen
süren izlerimi avcýnýn amansýzlýðýnda

insan kendini yargýlayamýyor
ne kadar adil olunabilir ki
savunmam eksik aksak
savcým
bir delil ister ille de
aleyhimdeler þu sýra her bir sebep
nefes aldýrmazlar ki itiraz edeyim
dost bildiklerim
uç beyleri dolusunca göz pýnarlarým
aðýtlarým bile
dökülmeye direnirler

gözyaþlarým tam bir tutuklu
benim gözyaþlarým
sessizdirler
zehirlerler beni "ben"dirler içimde
banarým zehirime kendimi
tutkusudurlar her birinde varoluþ sebeplerimin
yargýlanmalýydýlar boþalmadan
yargýlanmalýydýlar tek tek damlalarým
dökülmeden
sorulmalýydý hesaplarý
kime aðlýyorlardý
kim di sebep

sebep
kebap olasý kavrulasýlar
her kötüye sebep olanlar

geldi günü mahþeri
süzüldüler binbir çabuklukla
berat ettiler gözyaþlarým
yanaklarým dere tepe seller
artýk uç beylerim deðildiler dolusunca
salýverilmiþtiler
oku bile beni vuran kirpiklerimden

yarandýlar sonunda yargýlayana
onlar eriþirken toprak analarýna
aðýrdý cezam yaranamadým tutuklu kaldým

revam
ölüm oldu
reva görülmüþtü ölüm


herkes
her þeyi
iyi bildiler
bir bendim bilmeyen zahir
bir bendim sanýp bildiðini
"ben gibi" kalan içerimde

7 aralýk 2007 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın: