ISTIRABIM
Uykusuz gecelerde, dost oldu ýstýrabým,
Ateþ oldu yaktý da, susup bildiremedim.
Sarhoþ eden belliydi, içmediðim þarabým,
Kalpde kor alazlandý, koþup söndüremedim.
En derin çizgilerle, çatýlan kaþlarýmýn,
Zevk, sefa için çoktan, geçen þu yaþlarýmýn,
Gün geçtikçe sinsice, aðaran saçlarýmýn,
Aynada duruþunu, görüp sindiremedim.
Bütün hassas dengeler, onurda ve gururda,
Taþkýnlýðýn sonucu, þaþkýnlýðý bulur da,
Hafakan basar gibi, zorlayarak durur da,
Þu baþýmý kýlýçla, vurup indiremedim.
Fýrsatlar bulut gibi, çabucak geçiverdi,
Zamanýn hakkýný da; gasbetti, yiyiverdi,
Aciz olan her þeyi, Gerçek Sahip’ e verdi,
Dünyama kendimce hiç, konup döndüremedim.
Coþkun akan su hani, taþýrýr ya bendini,
Öyle hýzla geçecek, ömrümün de son demi,
Bu tenperverlikle de tüy sýratta kendimi,
Doludizgin yaðýzla, bulup sürdüremedim.
ÜLKÜ SOLUÐAN KARA/ 18 TEMMUZ 2014
SON DÜZENLEME TARÝHÝ: 14 Aðustos 2017/ BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.