CEMRE-III
Sensiz uykudadýr bütün evrenim,
Kuþ konmaz, gül açmaz, kurur bedenim.
Yokluðun çekilmez, intizar gibi,
Bekledim, bekledim kadim yar gibi.
Hani sen coþkuyla çýkar gelirdin,
Donmuþ ufuklarý yakar gelirdin.
Kardelenlerim ki, hep seni özler,
Dönmez sevgilinin yolunu gözler.
Her tomurcuk senden bir parça gizler,
Sesinle açýlýr bende filizler.
Ey bahar edasý, vurgun yarasý,
Hüznümün tortusu, gönül sarasý.
Adýný iþitsem yaralanýrým,
Sanki o an çýkýp geldin sanýrým.
Rengini göðüme nilüfer ettim,
Kokunu ruhuma bir tek fer ettim.
Bir bekleyiþ deðil içten yanýþ bu,
Her açan çiçeði CEMRE sanýþ bu.
Belki bile bile, vehme kanýþ bu,
Umudu hayâle, düþe banýþ bu.
…
Nerdesin ey CEMRE! kahrýn bitmez mi?
Kaç mevsim bekledim artýk yetmez mi? ...
12-Aðustos-2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.