IRAKLI MEHMET’E

Yazdýðýn mektuplarýný gözyaþlarýmla yýkadým,
Yüreðimle okudum.
Duygularým karmakarýþýk Mehmet’ im…

Feryadýný duymayan kulaklarýn,
Görmeyen gözlerin,
Yanmayan yüreðin,
Farký var mý demir diþli tanklardan?
Uçak bilmez ki Mehmet’im,
Kurþun sormaz ki gittiði yeri,
Bomba tanýmaz ki düþtüðü evi,
Ateþ anlamaz ki yaktýðý teni…

Bir kuþ yavrusu gibi kýpýrdayan yüreðinle,
Kýsýk kara gözlerinle,
Bir umut doðarda anlarlar beni diye beklerken;
Mermiler gemilere yükleniyor,
Uçaklar son bakýmlarýný yapýyor,
Hesaplar kitaplar tutuluyor,
Bir rakam oynatarak dünyalar yutuluyor.

Bir de seni savunur görünenler var ya Mehmet’im?
Hani televizyon ekranlarýmda boy gösterten,
Caka satan, tafra atan,
Güya insan haklarý savunucusu geçinen,
Eli kanlý, yüreði mühürlü, bebek katilleri…
Kameralar yok olduðunda ortada görünmeyenler,
“Uzayda nümayiþ var “desen erinmeyenler,
Anlayamazlar.
Senin soluk gözlerindeki kara korkuyu;
Tanýyamazlar.

Ne seni anladýlar Mehmet’im,
Ne Bosna da ki Fatma’yý,
Ne Çeçenistan da ki Veli’yi,
Ne Karabað da ki Ali’yi.

Hep reklâm yaptýlar.
Sen kara gözlerinde korku taþýrken,
Sen elinin tersiyle burnunu silerken,
Sen yalýnayak, sen yarý çýplak,
Sen soðuktan donmuþ parmaklarýný emerken,
Beþ yýldýzlý otellerde kadeh kaldýranlar,
Elindeki bir lokma ekmeðe saldýranlar,
Bir litre petrol için dünyayý ayaða kaldýranlar,
Anlamazlar seni Mehmet’im,
Anlamazlar.

Hani bazen içimden gelmiyor deðil…
Timsah gözyaþlarýna inanmak…
Kalkýp bir dakika karanlýk için ýþýðý söndürmek istiyorum.
Elime pankart alýp sokaklara çýkýp baðýrmak,
Siyah çelenk býrakmak istiyorum,
Nerede bir heykel bulsam önüne
Yürümek istiyorum þehirlerarasý yollarda,
Sonra gözlerimin önüne geliyor
“Savaþa hayýr” mitingleri yapanlar;
Bebek katillerinin resmiyle slogan atanlar,
Miting alanlarýný birbirine katanlar,
Onlara inat susuyorum…
Kinimi içime kusuyorum.

Benimkisi bir sessiz direniþtir Mehmet’im,
Susmak istiyorum senden yana ne varsa,
Susma hakkýmý kullanmak istiyorum…
Senin oyuncaksýz kalmana gönlüm razý deðil,
Sen çocuksun Mehmet’im,
Çocuðun; dili, dini, rengi olmaz ki,
Çocuk çocuktur…
Çocuðun gözlerinde kin,
Yüreðinde nefret olmaz…
Çocuk; dostu -düþmaný bilmez…
Çocuk; incitmeye gelmez…
Çocuk ham topraktýr.
Ne ekersen onu biçersin,
Kendi düþmanýný kendin seçersin…

Seni seviyorum Iraklý Mehmet,
Benim Mehmet’imle düþman olmaný istemiyorum.
Onlara ýraksýn,
Bize komþu olduðunu biliyorum.
Gelmesinler istiyorum,
Aramýza girmesinler istiyorum,
Sana atýlan her bombayý,
Yüreðimde hissediyorum.
Seni seviyorum Mehmet’im

Sosyal Medyada Paylaşın: