GİTTİ

Bir kara saçlýya gönül vermiþtim,
Gönlümü baþýma yýktý da gitti.
Gül dalýndan ona gonca dermiþtim,
Gönül kafesimden çýktý da gitti.

Dedim; kaþýn kara, gözün eladýr,
Dedim; güzelliðin baþa beladýr,
Dedi, her yer bana ayný sýladýr,
Zifir gecelere aktý da gitti.

Aslýnda güzeldi yüreði özü,
Manalý bakardý o ela gözü,
Ama dinlemezdi sevgili sözü,
Bütün gemileri yaktý da gitti.

Dedim; ben hancýyým, kervaným olma
Dedim; “idam” yazan fermaným olma
Dedi; derdim büyüktür dermaným olma
Son defa masumca baktý da gitti.

Ela gözlerini arar olmuþum,
Hayalde saçýný tarar olmuþum,
Aklýna, fikrine zarar olmuþum,
Kara topraklara çaktý da gitti.

Kaytancý ne yapsýn giden birine,
Gidenin kimseler konmaz yerine,
Damlalar yükleyip yar gözlerine,
Baþýna duvaklar taktý da gitti.

Sosyal Medyada Paylaşın: