PAPATYA ÇIKMAZI...
( BÝRÝNCÝ BÖLÜM )
Yaprak yaprak hüzünleniyorsun gizlice
Titrek parmaklar senden umut dilendiðin de
Bir fiskecik yelin bile
Cesaret edemiyorsun yanýndan geçmesine
Endiþeler serpiþtiriyorsun tüm seven yüreklere
Ve tadýlmamýþ heyecanlar estiriyorsun sana güvenenlere
Seven öldü ölecek neredeyse ?
Ölmemek için senin son yapraðýnýn ellerin de !...
+++
Ey papatya !
Seni görsem her hangi bir yaban da
Giriverirsin hemen aklýmýn koynuna
Hani son yapraðýna yakýn olan meþum an var ya,
Öylesine büyülü takýlýyordun ki sen o an yüreði tutuþanlara
“Seviyor” çýksa bile maazallah !
Yaþadýðýna inanmýyor insanlar hala…
+++
Avucum da henüz can çekiþirken
Ve ezmem seni gayet mümkünken
Tüm güçlerimi zapt edip irademin zulasýna
Yalvarýyordum gemilerimi yakýp yýkma diye sana
Ne olurdu sanki sen,
Bu vefamý hakkýyla bir bilsen ?
Benim onu sevdiðim kadar sen de beni sevsen
"Seviyor" yapraðýnla ruhumu birazcýk güldürsen ?...
+++
Biliyorum avucumu sýkmam kalleþlik olurdu o an da
Elimin içinde yaþýyorken sen hala
Öylesine telaþlanýyordun ki canýn adýna
Heyecandan sýkarým diye yalvarýyordun avuçlarým da
Asýl doðruyu söyleyeyim ben sana;
"Sevmiyor" deseydin bile hani son yapraðýn da
Sen kýyardýn belki ama,
Ben kýyamazdým yine de sana...
+++
Korkudan tir titriyordun ellerim de
Ona raðmen güçlüydün doðrusu benden bile
Bir noktacýk gibi göründüðün hal de
Yalvartýp durduruyordun bir deli gibi beni kendine
Ýsterim ki her þey olmalýydý bunun tam aksine,
Kendi arzunla vermeliydin mutluluk þansýmý ellerime...
+++
Sen ey beyaz giysili küçük dev çiçek !
Korkma ben seni daha fazla üzmeyecek
Tek isteðimdir özgürlüðün, hakkýndýr bunu bilmek
Ben de zor anlar gördüm ta ki sana gelene dek
Ýlk iþimdir bu iþin sonunda
Seni endiþelerden sarfý nazar ettirmek
Ýlk iþimdir özgürlüðünü sana geri iade etmek…
+++
Gün olur da insafsýz bir rüzgar eserse tersine
Bakarsýn o zamanlar
Belki yüreðin çaresizlikten gelip yüreðime konar
Bakarsýn “seviyor” yapraðýn parmaðýmý okþamaya baþlar !
Lakin umuda kapýsý kapalý tüm insanlar,
Zor günlerinde hep böyle benim gibi düþler kurar.....
( ÝKÝNCÝ BÖLÜM )
Þöyle fýsýldýyordu müjdeci bir dille aþk,
Dikkat, dikkat !..
Papatya aþk hanene "seviyor" diye yazacak
O artýk seninle dost yaþayacak
Ve sana seni þansla kazandýracak
Mademki onu sen hep el üstünde tutacak
Papatya da mutsuzluklarý senden fizana uzaklaþtýracak...
+++
Sýkmadýðým müddetçe avuçlarýmý sonuna kadar
Sanýyorum ki papatya aþk baðýmlýlýðýma olumlu bakar
Bundan ötürü o yapraðýyla
Mutlaka benim için “seviyor” yazar
Elbet isyan edecektir var ki, kimi rüzgara kýrgýn papatyalar
Lakin onlarýn hiç savunmasýz bir yaþantýlarý var…
+++
Bu yüzden de çoðu defalar
Haliyle öfkeli ve hüzünlü olur o gibi papatyalar
En azýndan bir hayli rüzgar sillesi yemiþ olan yapraklar
Onlar ki ölümden kýl payý dönmüþ sayýlýrlar…
+++
Ben iyi olayým bari papatyalara karþý
Fazla incitmeyeyim onlarýn yapraklarýný
Belki de desteklerler þimdilik umutsuz görünen aþkýmý
Ýlk iþ olarak tereddüt ettiðim duygularýmý
Belki de sunarlar sevgiye layýk papatyanýn yapraklarý
Bana o “seviyor” þansýný…
+++
Sen ey !...Kararlarýn makamý papatya güzeli !
Sen ey !...Gönüllerin sultaný mutluluk modeli !
Sen ey !...Ak pak olan taç yapraklý papatya meleði !
Þu "seviyor mu, sevmiyor mu ? " sözü yüzünden yani,
Gerçekten göze alacak mýsýn sahi ?
Belki de sonu mutlu bitecek bir aþký yok etmeyi ?...
+++
O minik yüreðinin ellerine bu iþin sonun da
“Sevmiyor” dersen iyilik adýna ne geçer ?
Zalim damgasý yemiþ olursun buna “ hiiiiiç ! ” dersen eðer
Böyle bir sonuç sana yakýþmaz ve gün gelir bu karar seni de üzer
Þunu da bilmiþ ol ki yürekten seven bir insan
Kendisine düþman bir papatyayý dahi yine de sever…
+++
Kurumundan geçilmiyor diyorlar senin için bazen de
Haþmetli mevsiminin günü gelip zamanýn geçtiðin de
Oysa ki saklarsam senin ömrünü ben büyük bir itina ile,
Kalbim de ki defterin altýn yapraklarý içine
Geçmiþ olur ölümsüzlüðünün garantisi eline
Düþün istersen bir daha bunu sen ey sevgili papatya !
Çok geç olmadan bir an önce ?...
+++
Lakin sürekli o þekil taze kalman için
Bu bayat mevsim seni daha fazla beklemeyecek
Çok iyi biliyorsun ki seneden seneyedir senin ömrün,
Var olman baþka baþka ruhlar da hüküm sürecek…
+++
Oysa senin her gün, her saat, ve her an,
Hep ayný ruh olarak yaþaman gerek
Saklarsam seni kalbimin defter yapraklarý arasýna
Ömrün sevgim sayesinde devam edip gidecek ?
Ve bu sadýk yürek seni ölümüne,
Hatta kendisi ölünceye kadar býkmadan bakýp besleyecek !...
( ÜÇÜNCÜ ve SON BÖLÜM )
Bak caným ciðerim,
Bak ey sevgili papatya ?
O minik kalbinin taç yapraklarý bak hala elim de
Ben ise yüzünden darma duman !
Hiç ölmezsin istersem eðer lütfen buna inan ?...
+++
Hani Olmamak için ucuzundan bir kahraman
Yummayacaðým avucumu söz sana
Bitsin bu sür git sevgisizliðin artýk aþkýma
Sadede gelip,
"Seviyor" çýkart son yapraðýný mutlaka
Ne olursun sen bana ?...
+++
Düþünmüyorum,
Düþünmek de istemem
Bunu kendime tavsiye bile etmiyorum
Aslýnda seni hiç bir þekil de incitmek istemiyorum
Öyleyse insafa gel sen de madem diyorum
O"Seviyor" yapraðýný göndere çektirmeni bekliyorum ?!...
+++
Ey minik papatyam acele et hadi ?
“Seviyorum” de, kurtar bu ölüm nöbetinden sen beni ?
Zirveyi göðüsledi ben de ki heyecan iniltileri
Acele et ki,
Kalmasýn caymak için sözünden zamanýn bari…
+++
Kaçamazsýn avucumdan
Makul süren dolmadan
Sýk kafama son sözünü
Cesaretim kapýlarý irademin yüzüme kapanmadan
Çabuk öleceksin söz, hiç mi hiç çýrpýnmadan
O þekil ölmemendi oysa asýl tercihim,
Olumsuz yapraðýnýn arkasýndan…
+++
Ýstemiyorsun belki sen de
Bir “Sevmiyor” yapraðýnla bitip tükenmemi
Dök artýk þu bal damlayan dilinden o “seviyor” i mgeni
Her þekil de öleceðim zaten
ilk sözün firar eder etmez dilinden
“Seviyorum,” ya da "sevmiyorum"
Der demez sen bana hemen…
+++
Hadi, kendini biraz toparla ?
Kapatalým gözlerimizi dururken karþý karþýya
Ýkimiz de razý olalým sürpriz sona
Birlikte kapatalým gözlerimizi kararlarýmýza
Son kararlardan önce
Son kez ama,
Ne olur yüreðini benim lehime bir daha kurcala ?!…
+++
Ýstersen aç gözlerini yeniden etrafa,
Bu garip cenaze törenim bittikten sonra.
Ne fark eder hem sonun da,
“Sevmiyor’undan” önce de bir ölü gibiydim
Zaten hep ben ya ?...
+++
Ne var ki sevgili papatya sen,
“Seviyor” desen de öleceðim sonun da
Lakin bu kez ki ölüþümün nedeni daha baþka,
Sevinçten olacaktýr öylesi durum bir farkla !…
Ý. HAKKI GÜRCANOK
=ÝST. / ÞÝLE / AÐVA=
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.