HER NE KADAR SEVMESEN DE

Ilýmlý düþlerin ertesinde saklanan ne varsa
Yamacýnda iken þu uçurumun
Rüzgâr ne kadar savursa da…
Kýlý kýrk yarmak belki de tek suç
Onca insan kapýlmýþçasýna kendi rüzgârýna
Yadsýnmak belki de nicesinin pervasýzlýðýnda
En acýtan ise yok oluþ sevginin ulaþýlmazlýðýnda…
Nihayetsiz, efsunlu bir yol
Kolaysa hadi savrul
Mümkünse yok ol…

Ramak kalmýþtý oysa gitmelere
Sancýlý bir zaman
Kifayetsiz bir sanrý diðer yandan
Tahakküm müdür nedir can yakan
Solmak güneþ kavururken
Acýmak dirayetsizliðinde duman duman.

Bilmez miyim gülümsemektir en çok yakýþan
Kavrukluðunda hüsranýn
Bir nebze de olsa keþke olabilsen yakýn.
Ne uzak ne bucaðýmda
Düzmece bir dünyanýn sefil kollarýnda.

Riayet etmek tek bildiðim
Sadýk ve bir o kadar bu sevdaya kefilim.
Asla yalan yok þu dipsiz heybemde
Aldatmak kendini bile bile
Ve saklanmak izbe köþelere.
Görünmemek adýna tüm kaçýþým
Solmamak adýna sensin tek sýðýnaðým.

Nutkum tutuldu anýn heyecanýyla
Tahakküm denen çoktan aþtý sýnýrlarýný
Kelimeler kademe kademe saklandý
Tüm baðnazlýðýyla.
Yol yordam bilmez oldum yine
Duygularýmý savurdum enginlere.
Sorunlu sandýðým her kimse
Bir o kadar sorumluyum sevgiden
Her ne kadar sevmesen de…

Sosyal Medyada Paylaşın: