Yüreğimin Eksilmeyecek Yanı...
Gül yüzün deðdi gözlerime
Gözlerin seyir defterime karýþtý
Zaman denen þu illet ne ara bu kadar kýsaldý?
Sanki saniyelik bakýþlardý,
gözlerinin yüzümde seyahati
Oysa benim saniyelerim yetti
yüzünün coðrafyasýný ezberime almama
Ah keþke duysaydý kulaklarým sözlerini
Dudaklarýndan dökülenler naðmeleriydi bir þarkýnýn
Vücuduma yayýldý sesin
Artýk hiç bitmeyecek bir þarký geziniyor kulaklarýmda
Tenin neden o kadar beyaz söylesene
Güneþ,tenine hiç uðramadý mý?
Öyleyse gözlerinin karasý da bu yüzdendi
Ya da geceyi sevdiðim için
Yaradan kaderime gözlerini ekledi
Kalp atýþlarýmdan mýydý bu gürültü,
Sen bakýnca savaþ çýktý sandým yüreðimde
Adým attýðýnda boðazýmda birþey düðümlendi
Konuþacaktým
ama sesinin yanýnda utanýrdý sesim
Saçlarýn,
Alnýna düþen o iki tel
Sýraatýydý sanki yüreðimin
Bir rüzgar esse,
daðýlsa saçlarýn
Düþecektim aþk ateþinin tam ortasýna
Sonra kurtulmak ne mümkün!
Keþke nefesimi tutsaydým yanýnda
Çünkü sýcacýk nefeslerin nefeslerime deðdi
Þimdi sen olmadan
Hiçbir þey ýsýtamaz ki nefeslerimi
Yüreðinde bir ’ben’ sýðacak kadar yer var mý?
Gözlerinde bir sahnelik de olsa gözlerim...
Unutmadan;
Düþlerimi bu kadar doldurmana gerek yoktu aslýnda
Çünkü yazgýmda boþluk kalmayacak kadarsýn sevdiðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.