NAFİLE

Bir yanýlsamanýn yankýsý deðil mi þu kulaðýma çalýnan
Uzaklardan akseden bir duyum sanýrým
Bir rüyanýn çöküþü belki de;
Öylesine ansýz ve anlamsýz…
Kara kýþýn ortasý
Soðuðun koynu
Ve sönmek üzere þu yandýðýný sana soba
Sýcaða hasret ve odunsuz.

Kavurucu bir yaz günü
Sýcaðýn kavuran esareti
Onca kalabalýk varken etrafýnda
Nasýl ki kalýrsýn insansýz,
Tutkulu bir düþün yansýmasý adeta
Hele o içinde yaþadýðým karanlýk oda
Yine sensiz ve yine ýþýksýz.

Sen dedim de…
Ninni misali sesin çaðýrmakta uzaklardan
Öyle ya, bir tek sen kaldýn
Yarýnlarýmdan yadigâr
Yapraksýz ve çýplak o aðaç
Nasýl yadigârsa sonbahardan…
Sus pus bir ömür benimki
Kanýksanmýþ onca günahýn bedeli
Belli ki güzergâhýsýn yolumun
Þu garip gönlün tam merkezi.

Tükenmekte mecalim
Kim dost kim düþman
Ne önemi var,
Senin haricinde.
Yarým kalmýþ soluksuz bir hikâye benimki
Baþý belli ya
Sonu olmasa da nafile.
Nafile her þey
Nafile dünya
Ve nafile tüm uðraþ.
Tut ki bir hayal
Ya da koca bir yalan
Desturum bellidir dünlerden miras kalan.

Sosyal Medyada Paylaşın: