Kırılmış zincirler

Sessizdi bedenim kýrýlmýþ zincirlerin çaresizliði kadar
Hiçlikten farklý bir þeydi anlam vermediðim her þey
Artýk ne gözlerim görüyor ne de kulaklarým duyuyordu
Seni gören gözlerim deðil gönlüm,
Sesini duyan kulaklarým deðil vicdanýmdý

Denize olta atýp balýklarýn yakalanmasýný beklemek kadar çaresizceydi
seni beklemek,
Ama gittikten çok sonra,
Anladým ki
Senden deðilmiþ sana yakýn olmamý sanmam
güneþin daha yakýn olmasýndanmýþ,
Anladým ki
Seni görmekten deðilmiþ duyduðum heyecan
Duyduðum heyecan tuttuðum takýmýn gol kaçýrmasýndanmýþ,
Seni sevmek deðilmiþ bana mutluluk veren
Küçük bir çocuða çikolata vermekmiþ,
Sana bakmaktan deðilmiþ gözlerimin parýltýsý
gökyüzüne bakmaktanmýþ,
Sen deðilmiþsin aslýnda ben olan
Aslýnda ben, sensiz olmakmýþ,
HERÞEY DEN ÖTE ANLADIM KÝ
Sen ve ben zaten ayrýymýþýz
Ya da ayrý dünyalarýn insanlarýymýþýz

Geçtiðin satýrlarda “sen” kelimesi deðer kazanýrken
Girdiðin kalpler “sen” bakýmýndan fakirleþiyormuþ
Dokunduðun çiçekler açmaya baþlarken
Dokunduðun eller nasýr tutmaya baþlýyormuþ
Baktýðýn denizler coþarken
Baktýðýn gözler kapanmaya baþlýyormuþ
Sen yaþamaya baþlarken
Seni görenler yaþlanmaya baþlýyormuþ
Ama artýk sen göðe yükseldiði zaman
Ben gözlerden kaybolmaya baþlýyacaðým
SONSUZLUK RESMÝNDE
Senin yýldýzýn kaydýðý zaman
Ben yeniden doðmuþ olacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: