İKİNCİ SAVAŞ

Henüz ilk çeyreðiydi
Silahlarla tanýþmadan önce hayatýmýn
Ocakta tüten son deminde býrakmýþtým
Umutlarýmý, yarýnlarýmý
O yanýmda konuþmadan ölen
Tek insandý...

Ýlk yýllarýydý bu savaþýn
Son savaþýn artýk parçalarý,
Berlin’in gözyaþlarý
Ýstanbul’un feryadý
Tüm dünyanýn kendi kaderiyle imtihani

Ýlk kaçýþýmdý bu çocukluðumdan
llk sýðýnýþýmdý
Emek verip yuva yapan güvercinlerin yuvasýna,
Kitaplardaki gibi deðildi suyun tadý,
Güneþin yakýcýlýðý
Hatta güneþ artýk yoktu,
Yerini alan demirden siyah gülleler ise çoktu

Kitaplarda öðretildiði gibi çiçeklerle karþýlanmadý Japonya,
Bazý pilotlara çiçek diye öðretilen
Ýki can alýcý bomba düþtü yüreklerine,
Sonra dünya arkasýný döndü,
Gökten yaðan onlarca mezarýn önünde ,

Kaçtým iþte bu yüzden,
Bir soðuk kýþ akþamýnda,
Ellerim cebimde umutlarým ise yerlerde,
Gökyüzünün rengini unuttum
Ýlkbaharýn kokusunu
Kaçtým gökyüzünden
Ve yeryüzündeki dehþetten...
Sosyal Medyada Paylaşın: