Süreyya

Yazýyorum .. !
Öyle kusuyorum içimi
Boþ sayfalara ..
Beni anlamayan kimseleri ,
Sunuyorum ..
Sevgimi ..!!
Herkese ..
Meraklýyýmdýr !!
Önce sondan baþlarým okumaya
Baþý yok !!
Ciðerime dolar ölü kelimeler
Konuþamam ..!

Hayallerim var , gücüm yok ..
Müsaade edin ..!!

Eðer hayat denirse buna
USANDIM ..
Anlatamam
Anlayamazsýnýz
Tüm kuþlarýn ölümüne tanýðým
BEN ..!

Kapý; her zaman açýlmýyor
Anahtarý yok
Klidi yok
Kolu yok , tokmaðý yok
..............Kapýnýn ..
Ardýnda kimse yok !!
Kapý ardýndakiler
Ýçeri girebilen oluyor ...!!
Oldu.. !

Aniden gelmiþti .
Diðer sevdalara ve yaþanmýþlýklara
Inat ..
Tuttu elimden kaldýrdý
Yaralarýmý görmeden
Sarýldý ..

Adýný Aþk belleyip , Göynüme diktim ..
Süreyya Gül’ü deyip , hayat verdim ..

Adýný kendinden alan , tutkuyla var edilen
Gül gibiydi Aþk ..
Heceler yaðmur oldu , dizeler rüzgâr
Tez büyüdü ..
Güllerle çarpan yüreðim
Mýsraý Gülizar oldu ..

Ahhh...
Seni bilmez
Kimseler bilmez
Ahhh..

Hayat denen þey
Baþýmýza gelenler ..
Evmiþ , arabaymýþ ..
Bunlar deðil deðilmiþ hayat ..!!
Hayat iþte
Bulduðumuzu kaybettiðimizde
Ve bir daha sahip olamadýðýmýzda baþlýyor !!
Uyumanýn, uyanmanýn
Gülmenin , sevinmenýn
Hepisinin bir sonu var !
Bir an lýk güzellikler adýna ne bedeller ödendi ..
Ýþte O gün
Biteceðini bilmek , deðerli kýldýran HAYATI

O son HOÞÇAKAL’dan sonra
Yutkunduðumda.
Geçmeyen acýlara kaldým
................................Sabr ..
Günah mý?
Kefâretmiydi bu aðrý
Ceza mý ?
Mükâfat mýydý ?
Çok günah iþledim çok ..
Ve bunlar çok güzeldi ..
Tanrý beni
Cehennemin bir köþesinde
Unutacak (mý) !?
Sanmýyorum !!
Ruhum
Ölü
Ve
Oruç’ lu

Mýsra Mumcu

Sosyal Medyada Paylaşın: