Papulya III
Lazona’da yaðmurlu bir vakitti . .
Bahar yaðmurlarý ,
Karadeniz’in kurmuþ ve çatlamýþ dudaklarýna düþüyordu ince ince . .
Gökyüzünü kaplayan beyaz bulutlar ,
Karadeniz’in yeþil bitki örtüsüne kavuþmanýn mutluluyla aðlýyordu sanki .
Bin bir türden çiçekler ,
Ihlamur aðaçlarý ,
Çay bahçeleri ,
Ve toprak . .
Aþk kokuyordu Ayder yaylasýnda . .
Papulya’nýn iri, badem gözleri
Zifona’nýn gözlerine deðiyordu .
Zaman duruyordu gözlerindeki o özlem ateþlerinde ,
Yaðmur inceden yaðarak sevdalý gençlerin bedenlerini sarýyordu .
Susmuþtu zaman, Papulya’nýn dudaklarýna düþen öpücüklerle .
Zaman, iki beden arasýnda sýkýþýyordu .
Rüzgarýn kasvetli esintisi
Ve zaman,
Rüzgarlarýn dalýnda titreyen yapraktý . .
Yaðmurlar Lazona’nýn kurumuþ topraðýný derin bir hasretle
Dudaklarýndan öpüyordu .
Topraðýn o eþi benzeri olmayan kokusu ,
Tüm kayýp diyarý sarýyor sarmalýyordu .
Ýkizdere o anlarda tüm hüzünlerini çýkartýp
Mutluluklarýný giyiyordu üzerine .
Kuþlarýn ve atmacalarýn sesizliði kesiliyordu yaðmurun ince sesiyle ,
Çaðlayan Köprüsünün üstünde cývýldayan serçeler ,
Tulumun dilsiz sevdalarýna düþüyordu .
Yürekten bir vaveyla sesi ,
Papulya’nýn ve Zifona’nýn ruhuna dolanýyordu .
Uzaklardan ,
Daðlarýn sýrtýna yaslanmýþ bir sevdalýnýn içsel duygularý ,
Tulumun mitolojik sesiyle birleþiyordu .
Papulya’nýn ruhu gök kuþaðýnýn yedi rengine dolanýyordu ,
Zifona okyanuslara dalýp ,
Bir anda Karadeniz’in durgun sularýnda , balýkçý bir teknesinde oluyordu . .
Zamanlar,
O unutulmaz anlarý hýzla silip süpürüyordu ...
Papulya’nýn sarý saçlarýnda artýk beyaz aklar açmýþtý ,
Gözlerinin mercek kenarlarýnda birikmiþ asi bir mavilik ,
Ay gibi parlayan o ten ,
Dudaklarýndan akan cennet-i ala þarabý ,
Ve gözlerindeki o parlaklýk ,
Artýk solgundu . .
Papulya’nýn elinde siyah beyaz bir resim karesi ;
Çaðlayan köprüsünde bir aný . . .
Zamanlar öncesinde birliktelik olma adýna ,
Gizli gizli toplanan cemiyet liderleri . .
Zifona ortada ,
Saðýnda Ermeni dostu ,
Solunda Kürt dostu . .
Zifona’nýn saçlarý kýsa kesilmiþti ,
Gözleri zeytin karasý ve iriydi .
Dar bir takým elbise ,
Beyaz gömleðin üstünde siyah bir kravat .
Gri düzgün ütülenmiþ kumaþ bir pantalon .
Ermeni yakýn dostu Agop’tu .
Araþtýrmacý ve yazardý .
Ayný zamanda, Lazona’ya aþýk þair bir sanatkardý .
Uzun boylu yapýlý ve sert bakýþlýydý .
Ama o bakýþlarýnýn ardýnda çocuksu bir yapýsý vardý ;
Gülmeyi seven bir aydýndý mesela . .
Sert konuþurdu ,
Tüm dikkatleri üstüne toplardý konuþurken ,
Bir süre sonra, espiri patlatarak etraftaki o derin sessizliði bozardý .
Kimi zaman da ,
Eline alýrdý kemençeyi Rumca aðýtlar yakardý gecenin hoyrat karanlýðýnda .
Badem gözlerindeki o sadelik ,
Masumane bakýþlar ,
Dudak üstünde ince kesimli býyýklarý ,
Dudak kenarlarýndan kývrýmlýydý .
Dalgalý saçlarý kýsa kesimdi ,
Siyah bir takým elbise ,
Ayaðýnda deriden yapýlmýþ
Amed’in meþhur kundura üstadýnýn Agop’a özel yapmýþ olduðu ,
Topuklarý meþe aðacýnýn gövdesinden olan,
Miço Niþanyan’ýn kundurasýydý .
Zifona ile Horon oynadýklarýnda çaðlayan köprüsünde
Ayaklarýný taþlara vururdu sertçe ,
Çýkan ’tak’ sesi asiliklerini anlatýrdý sanki .
Tüm kuþlar o sese alýþkýn deðildi, kaçýþýrdýlar .
Kürt dostu Bedirxan . .
Kömür karasý gözleriyle ufuklar ötesini,
Merceklerinin saklý bahçelerinde sarýyordu sanki .
Dik ve onurlu duruþu .
Gözlerinin ufkundan düþüyordu kurak topraklarýndan ,
Yaðmur ülkesine . .
Ciddi ve sert bakýþlarý ,
’Bana gülmek yasak’ , der gibi
’Sana aðlamak ziyan .’ der gibiydi .
Uzun ve dalgalý saçlarý geriye doðru yatýktý .
Gri takým elbisesi,
Ýri yapýlý vücüduna tam oturmuþtu .
Elinde küçük bir not defteri ,
Ceketinin yaka cebinde beyaz kýr çiçeði ,
Býyýklarýnýn kývrýmlý yokuþlarý, yanaðýný öpüyordu .
Ýnce davudi sesini o gün beyaz bulutlara býrakmýþtý .
Yüreðinin dallarýnda kurumuþ güllerini ,
Ruhunda sararmýþ mevsimleri yeþertiyordu Lazona’da Bedirxan . .
Papulya,
Resimin en sol yanýndaydý .
Yazmalý haliyle fotoðrafý çeken adama sert bakýyordu .
O anki garip haline gülmüþtü ,
Danklöþör patladýðýnda, gözlerinin kamaþmasý
Ve yüzündeki garip bakýþlarý çýkmýþtý .
Zifona her resme baktýðýnda
Gözleri papulya’nýn o þaþkýn bakýþlarýna takýlýrdý .
Papulya kýzdýðýnda dudaklarýna yapýþýrdý Zifona.
Þimdi ise Papulya o hasretin ateþiyle kývranmaktaydý ,
Derin derin bir özlemle yanýyordu yüreði .
Her yatmadan önce Zifona’nýn sen yanýndan öpüyordu . .
Zifona’nýn elinde küçük bir not kaðýdý ,
Gýcýldayan masasýna oturmuþ ,
Kaçak sigarasýný ve kaçak çayýný içerek
Not defterine ,
Eðik bir el yazýsýyla Lazca yazýyordu ;
’ Ben Lazona’da ellerinle tutuyordum hayatý
Þimdi Kurdistan coðrafyasýnda
Yüreði dalgýn
Yüreði kýrgýn insanlara
Senin gözlerindeki o gülümseyiþleriyle
Ve gözlerinin maviliklerinde bitmeyen umutlarýnla bakýyorum yüreði kýrgýn insanlara
Periþan olmuþ bir canla
Yüreðim sen yanýný istiyor ...’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.