sessizlik...

----I

öyle bir an gelir ki dilin tutulur,
sözcükler istiflenir nutkunda
gözlerin yere iner,konuþamazsýn..


öyle bir an gelir ki
sessizlik týpký ölüm gibi olur.
kerpetenle çekseler,sýrattan cehenneme düþsen de
yorgun düþen dilinden bir sözcük çýkmaz.
konuþamazsýn...

iþte o an sessizlik anlatýr her þeyi düþen gözlerinden
ki öyle hikayeler geçer içinden aklýn almaz
hani sessiz bi film izlersin ya
izledikçe her karesine duygulanýrsýn.
ve sonra film bitince duygularýný anlatamazsýn ya!
sessizlik bu denli anlamlýydý
iþte bu yüzden hep çok þey anlatýrdý.

II--
yýllar önce bi kadýn tanýmýþtým
anlamlý,manidar bi hayatý vardý
ve derken yollarýmýz kesiþti
kendi yolunda yürürken hayat.
tanýþtýk mazbut hayatýna ben de girmiþtim.
ve sonra hikayesini dinlemeye baþladým,
öyle acýlýydý ki aðzýndan düþen her sözcük
beni alnýmdan vuruyordu sanki,
yüreðim burkuluyor,ruhum sýkýþýyordu.


böyle günler geçip giderken
hiç soru sormadan dinlemeye baþlamýþtým
istesem de bi cümle kurup soramýyordum
dilim kilitlenmiþti sanki
ve sanki bütün sözcükleri unutmuþtum.


acýya tanýk olmak acýyý yaþamak gibiydi.
konuþurken ansýzýn susmaktý.

temmuz/2014
Sosyal Medyada Paylaşın: