Güneþin ýþýðý da kayboldu iþte Koskoca bir gün daha geçip gitti Acýlar içinde tükenen Koca bir ömürden Bir gün daha eksildi...
Gece bile baþladý Issýzlýðýn türküsünü çalmaya Yine mistike büründü karanlýk...
Þimdi az susun ve sessiz olun Sýzýlarýmý az önce uyuttum... Çok hassas bir uykusu var Biraz ferahladýðýmý anlasa Feryat figan eder uyanýr Sýzlanmaya baþlar Ne olur sükûnet istiyorum susun...
Kapýlar çarpmaya baþladý bile ’’Ne oluyor bu gürültüde ne’’ Of ya of !! Rüzgar kudurmuþ gibi Fýrtýnasýyla esip sürüklüyor Tüm sessizliði talan ediyor Kara dikenler keder tohumlarýný Zehir zemberek savuruyor Kadersiz kaderin bahçelerine...
Oysa ki ben; Belleyip Kundaklara sarmýþtým Uyutmuþtum kederin sýzýlarýný Ah rüzgar ah ! Bir kere de tersine es Yârimin mis kokusunu Umutlarý, mutluluklarý, Mavi toz bulutlarýný Savurup atýversen gönül bahçeme...
N@zlý HüzünYýldýzý Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.