Yanýp küle dönen onca gönül Kim kimin nezdinde kayda deðer Süregelir ve kimi hüzünle biter. Biraz nüktedan Bir o kadar sevgiye hasret Biraz utangaç bazen Sokulgan kelimelere sýðýnan…
Yanýp söner kimi zaman Pervane misali ýþýða tutunan Ateþin nezdinde Bin kez de yansa caný Mecali yoktur Asla dile gelmez buruk hüsran. Acýmak yakar caný Sonra gelir peþi sýra canan Hele ki imkânsýzsa bu derdin dermaný Yaratan’dýr her daim koruyup kollayaný.
Sancýlý bir yanký belki de ta uzaklardan Ulaþýp yanýna çaðýran. Mümkünatý olabilse keþke Olsa da kavuþulsa Þu çaðýran enginliðe. Ölmek gibi bazen Yitip gitmek sefasýný esirgemiþken evren.
Sarnýcý yok o dipsiz kuyunun Þükretmeli, yüzü suyu hürmetine garip gönlün Ötelenmiþ hatta ötelenmiþ Sanýr mýsýn ki vakit çok erken…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.