Martılar ve Sen
Rýhtýmda martýlarý izliyorum,
Denizin hýrçýn dalgalarý arasýnda…
Uzaklarýn uzak, yakýnýn hiç olmadýðýný görüp,
Martý seslerinde kendimi bile unutarak,
Sadece izliyorum…
Ve biliyorum, yanan her kibritin bir zaman sonra söneceðini,
Ama kaybettiklerimin ise, asla geri dönmeyeceðini…
Çünkü ruhumu çalan mýzrabý atamýyorum içimden,
Naðme oluyor, fakat hiç çýkmýyor kanayan þu dilimden,
Bir þey gelmiyor, soðukta titreyen elimden,
Ve anlýyorum artýk, ölülerin nefes alamayýþlarýný…
Hayallerin, dalgalar arasýnda çýrpýnan martýlarý,
Rüyalarýn ise aslýnda gerçek olmadýklarýný belirttiði,
Fýrtýnayla kayboluyorum, ama durduramýyorum,
Ýçimde barýnan sensizliðin sesini…
Ýþte ben bu yüzden yaþamýyorum, sadece izliyorum,
Bir martýlarý, bir de unutamadýðým seni…
Ahmet Yalçýn Aþcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yalçın Aşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.