beklerken seni özlemle
geldin ve görmedin
aranýyorken etrafta
deðmedi gözlerin gözlerime
ayný mekanda bulunan
birbirini tanýmayan
yabancý gibiydik seninle
yarým kaldý bardaðýnda çayýn
kalktýn ve gittin
baktým arkandan kaldým çaresiz
boynu bükük kimsesiz...
biliyorum deðildir
son çekiç darbesi kayayý parçalayan
her þey parça parça biter ya
demiþtim sana yavaþ yavaþ gitsen de
yine de kalacaksýn bende
gönüllü mahkümuyum yolunun
yaþýyorum sürgün olduðum yüreðinde
yeter ki düþmesin sevgimize gölge...
terk etmeden son nefesim bedenimi
görmeyi nasip etsin Allah’ým seni
anla artýk sana olan sevgimi
bir sen diye çarpan yüreðimi...
demiþtin ya hani tut ellerimi
biliyoruz ikimiz de gideceðimiz yeri
aþk mabedimiz olacak çam dibi...
sallama arkamdan mendilini
dinecek bu hasret bekle
rötarlý da olsa döneceðim geri
son nefesime dek seveceðim seni...
ön koþulu yok aþkýmýzýn
þahidi sadece sen ve ben
gönül nikahýmýzýn
imzasý yüzündeki nur
defteri bedeninde ten
bilmiyorum hangisi
hava toprak su
ikinci cemremsin kalbimin sahibi...
aldýrma sen yazdýklarýma
sýkýntýlý bir günün gecesinde
yüreðimden düþen damlacýklardýr
hayallerimde ki sevdiðime...
Aydýn
05 Temmuz 2014
Istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.