kendimin dışında

az çýkmalýyým kendimden dýþarý
pencereleri, perdeleri açmak yetmez
biraz uzaklaþmalýyým
kendi göð(s)ümden ayrýlýp
dýþýmdaki göðün hala mavi olup olmadýðýna bakmalýyým
sokaklarýna dalmalýyým kendimin dýþýndaki þehrin dedim

kaldýrýp baþýmý baktým gökyüzü mavi mi
yeryüzündenden yükselenlerle perdelenen buruk bir mavi
yeryüzü toz,
yeryüzü duman
yeryüzünde iki yüzlü -ya da bilmem kaç yüzlü- insan
gökyüzünde ýsýrgan dokunuþlarýyla
kavurucu bir güneþ


o yüzden



ayýk kafayla
ayný kafayla olmaz
kendimin dýþýna çýkmak için
önce
içmeliyim þarabý en kýrmýzýsýndan
ve en yýllanmýþýndan
dibine vurmalýyým sarhoþluðun
baþka türlü dayanýlmaz
içince ya çok güler ya çok aðlarým
bu kez ikisini de yapmalýyým
ayný anda
kahkahalarla hýçkýrmalýyým
gözyaþýmýn gülmekten olduðunu sanmalý beni görenler
yürümeliyim savruk
sonra düþmeliyim bir kaldýrýma
"üstüm baþým toz içinde"
düþtüðüm yerden kaldýrmaya uzanan elleri itmeliyim huysuzCa
hatta küfrederek
tam da bu anda
d/üzene
gelmiþine, gelmemiþine
çaðrýlana, gelmeyene
umuþa, bekleyiþe
ava, avcýya
aldatana, aldanana
soyana, soyulana
yalana, inanana
küfretmeye sebep mi yok
unutmaya, unutamamaya
konuþana, susana
hak yiyene, yedirene
günaha, sevaba
....
sarhoþum ya
bakmaz kimse kusuruma
ayýplar biraz, olsa olsa
belki acýr biraz da

sonra

bir kelebeðin zedelenmiþ kanadýna tutunarak
kalkmalýyým düþtüðüm yerden
bir hamlede deðil
düþ/e düþe
dilime devrimci bir türkü yerleþtirip
ya da en acýklýsýndan bir aðýt
kendi telime kendi tezenemi vurarak
sarhoþluðun yayvanlýðýyla
baðýra baðýra

ayrýlýp kendi karanlýðýmdan
az da gecenin göðsüne yaslanmalýyým
dönerken gök baþýmýn üstünde
yýldýzlar pýrlantalý çivi gibi
çakýlmýþ göðün tavanýnda
göðü tutmak için, düþmesin diye
ve sönük bir ampul gibi ay
ilan-ý aþk eden yeni yetme bir delikanlý gibi
yürekli sevdalar üstüne yazýlmýþ
þiirler okumalýyým geceye
zulada kalmýþ bir þiþe þarap daha
intihar eder gibi içimdeki hayattan
bir avucumda gözyaþý
dumaný üstünde bir ocaðýn karþýsýna geçip
geceye karýþan
günü karartan dumana baka baka
yalancýlarýn
hükmettiði dünyaya

"fincancý katýrlarýný ürkütmeden" he
yatýp
-düþerek demeliyim belki de-
bir kör çukura
sessizce....

görüyorsun/uz deðil mi
hiç bir fark yok
içim kadar karanlýk dýþým da
her þey ayný
içerde ya da dýþarda


"hep kahýr
hep kahýr
hep kahýr
býktým be!"





Sosyal Medyada Paylaşın: