Benim Adım Tiryaki

adýný sýrtlanmýþtým paçalarýma kadar, ocaktý
hiç bir yer, kar
özlemiþtim beyaz bir muþtunun kollarýný
öyle hafif, öyle serinsin ki akþamlarý
dilinde serçeler uyur

düþtü, ilginçliðin heybesine gam dolduran
düþ olmalýydý
hiç biri kimsesizlik deðildi yokluklarýn
kimsesizlik sevgisizlikti
oysa ben adýný sýrtlanmýþtým tutup kollarýndan, þubattý
her yer kor
tutturmuþtum patikasýzlarýn yolundan bir hol
öyle lirik, öyle epiksinki sabahlarý
libasýnda güldür yol

erik çiçek açmýþ, erik yaprak döküyor
zaman mý hýzlý, seninle mi çabuk geçiyor
sol yaný uyuþmuþ hazanýn dinle, eylül fena inliyor
yokluðunu unutturacak alýþkanlýðým kalmadý anlayacaðýn
dedim ya;
adýný sýrtlanmýþtým,iz býrakmýþ küreklerime meme uçlarýn
yaðýz bir velet çukurlarda misket oynuyor
kulaklarý biraz ben, yanaðý týpký sen
ikisi birden aslýnda aðýr geliyor
erik susmuþ, erik dertli, erik içerlemiþ bu duruma
beþ yapraðý birden düþüyor
hani, gözyaþýna benzetsem aðlarým

sanki mevsimler sarý kehribar bir teþbih
bir yaðýz, bir sen
bir yaðýz, bir sen
çektikçe kýrýlýyor

ali....
Sosyal Medyada Paylaşın: