YAKTIN YÜREĞİMİ

Sen gittikten sonra
Yüreðimin alev alan yanýna býraktým aþký
Geriye kalan külüydüm ben
Üfledikçe savrulan
Bu yüzdendi rüzgarlardan korkmam
Bulutlarý saçlarýmda avutmam bu yüzdendi ...


Ne zaman duaya kaldýrsam ellerimi
Hýçkýra hýçkýra aðlardým ben
Seni sevmeyi bile severken
Dilimden düþmeyen adýn benim deðildi
Bu yüzdendi eksikliðim
Seni içten içe okumam bu yüzdendi ..


Her gülüþüm yalandý aslýnda
Hangi doðru kurtarýrdý yüzümü sevmeyen sevinci
Sözlerim bile aðlarken kahrýndan
Her tebessüm gözlerime ihanetti
Vakit sökülürken uykularýmdan
Yarým ölümlere kapanýrdý kirpiklerim
Bu yüzdendi sabahlarýn gelmeyiþi
Gecelerin bitmeyiþi bu yüzdendi...


Acý bir mazi býrakýp ardýnda
Öptüðün günden beri ayrýlýðý alnýndan
Nereye baksam bizim kadar kirlendi
Beni bende yýkadý veda renkli bakýþlar
Ýçime yaðan yaðmurlar gibi
Bu yüzdendi toprak kokusunu seviþim
Ruhuma kadar ýslanmayý isteyiþim bu yüzdendi...

3 Temmuz 2014
13.30

Arzu Karadoðan


Bir þarkýnýn ardýndan ...

’Sevdan yaktý yüreðimi ’
bu yüzdendi yaðmurlarý seviþim ...




..........
Sosyal Medyada Paylaşın: