SESSİZ GİRDİĞİN KALBİMİ SENSİZ BIRAKMA
Eylül geçti yolumuzdan
Oysa eylülde can bulmuþtu ruhuma dokunan nisan
Aþkýn en kör haliyle sevmiþtim seni
Kalbimden yana çevirmiþtim sana gözlerimi
Her mevsimin adý sen
Biraz da bendi
Gittin
Tüm iklimlere hasretin deðdi...
Ömür akýp gitti ellerimin ucundan
Anýlar bile avutmadý, avutamadý yüreðimi
Ardýn sýra yanýp kül oldu yýllar
Arkanda kalan o son bakýþla
Gözlerim seni aðlayýp baþýný eðdi...
Hatýrlar mýsýn bilmem
En çok saçlarýmý severdin hani
Bense yüzüne düþen beni
Bir de yaðmur kokan ellerini
Bu yüzden arýyorum hep
Gözleri ýslak mevsimleri
Ve bu yüzden güneþe küstü yürek
Gittiðin günden beri...
Sen yanýmdan vurdu zaman
Hayat yokuþlarýnda yordu
Gündüzlerin dermaný yok ,gecelerse bitirdi beni
Ne gün doðuyor üzerime artýk, ne akþam oluyor
Her yer zifiri karanlýk
Yakýp acýnýn kandilini
Rüyalarý yoruyorum
Uykularý uyandýrýp....
Kalbimdeki acý yüzümde uyanýyor
Hüznüme sarýlýp, mahzun
Oturup aðlýyorum sensiz kalýþýma
Öksüz bir þiir oluyor dilimde adýn
Susup öylece bakýyor bitip yok oluþuma
Ah bu gönül þarkýlarý diyorum
Ah bu gönül þarkýlarý
En yandýðým yerden çalýyor
Her gece özleminle yýkýyor beni
Dinledikçe aðlýyor kahroluyorum
Seninle doðmadan batýþýma...
Dar geliyor yokluðunun olduðu her yer
Ve her yer yabancý oluyor
Nereye adým atsam kayboluyorum
Bir o kadar ýssýz ve soðuk sokaklar
Yandýðým kadar üþütüyor tenimi
Hergün bir baþka giydiriyor hasretini
Bu þehir doðduðum ,
Sende kendimi bulduðum yer mi?
Acýmadan yokluðunla yok ediyor beni....
Sanki kördüðüm olmuþ içimde ismin
Silinmiyor bir türlü solumdan
Gidiþini affettim
Gel de, sað yanýmdan vur beni
Ölmeyince çýkmýyor özlemin ruhumdan
Öyle imkansýz iþte unutmak seni...
/Sessiz girdiðin kalbimi sensiz býrakma*
ölüm üþümesin yokluðundan.../
06 Mayýs 2012
ARZU KARADOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.