CİNSİYETİ CİBİLİYET YOKTUR AŞKIN

Ahh Aþk;
Uðruna nelere katlanmadýk ki

Yemeden içmeden olduk.
Yalnýzlýðýn kollarýnda
Geceleri mesken tuttuk.
Tanýmadýðým havalar
Gelip çarptý beni.
Yaþam;
Feda oldu uðruna.
Nefesler kýlçýk Boðazýmda.
Zaman,
Upuzun bir tarla.
Sür sürebildiðin kadar
Ürün yok,
Hüzünden baþka.


Nereden geldi
Bu bilinmeyen mevsim.
Yok
Ayva dan baþka meyvesi.
Beklentilerin ellerinde, paslý kerpeten,
Sýrayla
Söktüler diþlerimi.
Yaþlýlýk;
Yavaþtan týklatýr kapýmý.
Uzaklaþtýlar
Dün-bugün-yarýn.
Maskarasý oldum
Benden vazgeçmeyen Duygularýn.


Ne ucubesin,
Býraktýn
Tam merkezinde yalanýn;

Cinsiyeti-cibilliyeti yoktur
Aþk’ýn… (20.7.2010 tarihli 8.þiir kitabýmdan)

Sosyal Medyada Paylaşın: