Tarif

Hani þair der ya yüreðimin zarif sancýsý...
Sen gerçekten yüreðimin zarif sancýsý,
Gözlerimdeki keder,
Gülüþlerimdeki hüzün,
Kalemimdeki bir avuç hayatsýn...
Suskun bir çýðlýða göðüs gerenim,
Hayatýn korkularýný bana anlatanýmsýn...
Sen benim gökyüzüm,içimdeki dinmeyen yaðmurumsun...
Kederlerime,hüzünlerime,umutlarýma yüz çevirenimsin...
Var olaným ve bir o kadar yok olanýmsýn...
Ýçimde olup da dýþarýya yüz tutanýmsýn...
Sen karanlýk bir sokakta kalbime ýþýk tutaným,
Yaðmurlu bir günde benim korunaðým,barýnaðýmsýn...
Özgürlüðe aþka kanat çýrpýþýmsýn...
Dilimdeki zikir,kalbimdeki þükür,bu bi çare ellerimdeki zanaatýmsýn...

Sonbaharda kalbime düþen bir sýzýsýn...
Anlatmak isteyip anlatamadýðým,
Kelimeleri seçemeyiþimdeki acemiliðim,
Belki de dalgýnlýðýmsýn...
Suç gibi korkarak yaþadýðým,
Aklýmýn en uç köþesindeki köþe kapmacalarým,
Sen benim bu küçücük bedenimdeki kocaman aþkýmsýn...
Hani kavuþunca meþk kavuþamayýnca aþk olur derler ya;
Sen benim hem meþkim hem aþkýmsýn...
Dudaklarýmýn arasýndaki yalansýn...
Yalaný söyletenim,sonra inandýranýmsýn...
Saçmalamalarým,kahkahalarým,belki de hayatta tanýdýðým ilk heyecanýmsýn...
Gözlerine baktýðýmda içimi sen saranýmsýn...
Gülüþündeki sevincim,
Güneþin ilk ýþýklarýyla içimi ýsýtanýmsýn...
Sen...
Sosyal Medyada Paylaşın: