Madımak
Sabahsýz hýnzýr uykulara bürünmüþ Sivas,
Sokaklarýnda yobaz korkular uyurken.
Bir madýmak u/yanýk CANlarýyla koynunda,
Birde gün/ahýyla nam salan insan nüsvetteleri.
Bir sis çaný gibi duyurmak sesini acýnýn,
Ýz sürebilmek korkuya baðý çözülmüþ dizlerle.
Madýmak yanarken s/aðýr sultanlýk niye,
Ebu süfyanlar siz ölümü ayaklarýndan tanýrdýnýz.
Muhammed aþkýna yandýk bir defa pir sultanca,
Siz yobazlar cehennemi her gün y/aþarsýnýz.
Varsýn bizden evvela ölsün umutlar süngüyle,
Sonrasýnda usul usul ölüme yürümeyi de biliriz.
Ýki temmuz sizin utancýnýz bizim baþ t/acýmýz,
Yüzünü sürdü döktüðünüz kana otuz yedi can.
Þimdi yerde kýrýk bir saz,yarým yamalak stranlar,
Ve türküler yetim semahlar öksüz sayenizde.
Gün gelecek doðacak madýmak anka külünden,
Dinler kardeþ olacak baþbaðlarda,sivas’ta yeniden.
Koynunda uyutacak Dersim’i,Maraþ’ý,Sivas’ý,
Aðladýðý gün olacak yerle göðün sevincinden huþuyla.
***********************NOT:Sivas’ta yanan 37 CAN’ýn anýsýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.