Gerçi her þey üzgündü Küskündü yüzüme al rengim-rengi dünyanýn Þosede balýklar ,aynalara özenmiþ bir sürahi su Kalabalýk sokaklarýn ayak sesleri Bir oda da böyle toplanýyor Ölümden uzak, canlý ve özensiz. Kuþlarýn meydanlara birikmesi gibi Parlak nice mimikler eflatuna boyanýyordu Sesler karýþýyor,kaþlar çatýlýyordu Güneþ ayný günü zevkle öldürüyor Kadehlere dolduruyor ve sunuyordu yýldýzlara Sanki yýldýzlar bir þeydi! Küçücük küçücük gözleri süslemeye yeter miydi? Ah o yýldýzlar ! Yasalar içinde horlayan uykular Týmarhaneye dolan akýllar Nerde ne varsa þimdi neye yarar? Hepsi üzgündü mumlar kadar Ve geceye dolup dolup aðlýyordu ya damlalar. Gerçi her þey insandý- Ýnsanca kalamadýlar diye üzgündü dünya halký,hakký.
(Meral Meri)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.